اگر تاریخچه بشریت را مرور کنیم به این نکته پی می بریم که خون نقش بسزایی در حیات بشری دارد که به طوری نویسنده کتاب (ترجمه شده از کتاب تاریخ بانک خون) از ان به عنوان "نیروی حیات" نام برده است . انسان های غار نشین در نقاشی های خود خون را در زمانی که زخمی می شدند در نقاشی های خود می گنجاندند . در کتاب انجیل گفته شده است که : "حیات جسمانی در خون است" و یا چینی ها (۷۷۰-۲۲۱ قبل از میلاد) اعتقاد داشتند که روح در خون است . خون نقش بسیار مهمی در مراسم قبیله ای و کهن مردم جهان داشت . رومی ها و مصری ها با خون استحمام می کردند و اعتقاد داشتند که خون ناراحتی های فیزیکی و روحانی آن ها را بر طرف می سازد . رومی ها حتی خون را به گلادیوتورهای زخمی تجویز می کردند و به انها می نوشاندند چون اعتقاد بر ان بود که نوشیدن خون به عناون یک نیروی حیاتی انها را سرزنده خواهد کرد . همچنین برخی از هندوهای شمال امریکا برای مجازات خود از خودشان خون می گرفتند چون فکر می کردند که خون نیرومندترین قدرت است .

در قرون وسطا نوشیدن خون برای جوان سازی و درمان بیماری ها استفاده می شود . شاید این داستان را شنیده باشید چون استادمون به ما هم گفته بود  که در سال ۱۴۹۲ برای درمان بیماری پاپ ایننوسنت هشتم خون سه پسر جوان را ترزیق کردند که بدبختانه هم پاپ و هم ان سه پسر جواب مردند . بعد از این اتفاقات تلخ این ایده که ترزیق خون می تواند برای درمان بیماری ها مفید باشد تا اغاز قرن ۱۷ در سکوت ماند .

از زمان بقراط (۴۵۰ سال قبل از میلاد) ، اعتقاد بر این بود که بیماری در انسان به علت عدم توازن در ۴ ماده خون ، بلغم ، صفرای زرد و صفرای سیاه است که خون از همه انها مهمتر است . داروی معروف برای درمان بیماری ها حتی تا آغاز قرن ۱۸ تجویز خون بود .

بدون درک درست از گردش خون ، ترزیق خون به داخل ورید اصلا قابل تصور نبود . اما این عقیده  در سال ۱۶۲۸ توسط ویلیام هاروی (William Harvey’s ) تغییر کرد و نظریه مناسبی در مورد گردش خون داد . در شکل زیر تعدادی از وسایل اولیه انتقال خونرا مشاهده می کنید که برای اولین بار در سال ۲۰۰۲ توسط انتشارات HarperCollins نیویورک منشتر شد .

 در سال 1656 ، کریستوفر رن( Christopher Wren ) نشان داد که ترزیق داخل وریدی به حیوانات اثرات سیستمیک وخیمی دارد . در سال ۱۶۶۶ ، ریچارد لاور (Richard Lower) توانست با موفقیت خون را از یک سگ به سگ دیگر انتقال دهد که این کار Samuel Pepys را به فکر انتقال خون بین انسان انداخت و فکر کرد که واژه "خون بد " با قرض گرفتن خون از یک فرد که دارای خون تمیزی است از بین خواهد رفت .